تأثیر حاد مصرف مکمل جدوار بر آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفراز(ast) و آلانین آمینوترانسفراز(alt) پس از فعالیت فزاینده وامانده ساز در مردان هندبالیست

چکیده زمینه و هدف: هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر حاد مصرف مکمل جدوار بر آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفراز(ast) و آلانین آمینوترانسفراز(alt) پس از فعالیت فزاینده وامانده ساز در مردان هندبالیست بود. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی که به صورت دو سو کور انجام گرفت، 12 هندبالیست که حداقل 2 سال در لیگ بازی کرده بودند (با میانگین سن 42/21 سال، قد 186 سانتی متر، وزن 25/83 کیلوگرم و نمایه توده بدن 09/24 کیلوگرم بر مترمربع) به صورت تصادفی به 2 گروه برابر (6=n) تقسیم شدند. هر دو گروه پروتکل بیشینه بروس را تا حد واماندگی انجام دادند. قبل(صبح ناشتا) و بلافاصله بعد از انجام پروتکل، نمونه های خونی از ورید ساعد میانی(باسلیک) آزمودنی ها جمع آوری و به آزمایشگاه انتقال داده شد. سپس، گروه مکمل روزانه 3 کپسول 500 میلی گرمی جدوار و گروه کنترل روزانه 3 کپسول 500 میلی گرمی مالتودکسترین به مدت هفت روز مصرف کردند. 24 ساعت پس از مصرف آخرین کپسول، آزمودنی ها پروتکل بیشینه بروس را تا حد واماندگی انجام دادند و همانند پروتکل اول نمونه های خونی قبل (صبح ناشتا) و بلافاصله بعد از انجام پروتکل جمع آوری شد و به آزمایشگاه انتقال داده شد. یافته ها: نتایج آزمون تی مستقل و وابسته نشان داد که مصرف هفت روز مکمل جدوار بر مقادیر آسپارتات آمینوترانسفراز (ast) و آلانین آمینوترانسفراز (alt) تفاوت معنا داری ایجاد نکرد(05/0≤p)، اما مقدار آلانین آمینوترانسفراز در گروه مکمل(mg.dl-183/16) نسبت به گروه دارونما( mg.dl-15/20) کاهش یافت. هم چنین، مقدار آسپارتات آمینوترانسفراز از( mg.dl-128) به ( mg.dl-117/35) افزایش داشت، اما این افزایش و کاهش در مقادیر فوق معنادار نبود(05/0≤p). نتیجه گیری: به نظر می رسد مصرف حاد مکمل جدوار و یک جلسه فعالیت فزاینده تأثیر معناداری بر مقادیر آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز در مردان هندبالیست ندارد.